Monday, September 27, 2010

ညီမေလးေရ....

ညီမေလးေရ....

ဗီဒိုထဲထည္႔ထားတဲ႔ ငါ႔ေျခေထာက္ေတြလဲ....ေအးစက္ေတာင္႔တင္းေနပါျပီ....

ညီမေလး မလာမွန္းသိရက္နဲ႔...ကြန္ပ်ဴတာေရွ႕မွာ ေစာင္႔ေနခဲ႔မိတာ....

မ်က္ရည္ခ်ိန္လက္မေတြ မ်ားမ်ားလာေတာ႔...မိုးေခါင္ဖို႔ ငါဆုေတာင္းမိတာ...

သံေယာဇဥ္က ေျခြတဲ႔ မ်က္ရည္... ပါးျပင္ေပၚ ပူေႏြးလိမ္႔ဆင္းက်လာတာ.... ငါမုန္းတယ္....

ႏွလံုးေသြးေတြ ဆူပြက္... ကေယာက္ကယက္နဲ႔ ငါ႔စိတ္ ေတေလ...

အထီးက်န္ အခန္းက်ဥ္းထဲ... အဆိပ္ေငြ႕
အိပ္ခန္းထဲက အက်ဥ္းသားလို

ပံု ရက္ လဲ က်... တြန္႔ေၾကအဝတ္စ တစ္ခုလို ငါ...

ငါ႔ႏွလံုးသားဟာ ႏြမ္းလ်ေနတယ္......ေမာဟိုက္ေနတယ္...ဖ်ားနာေနတယ္...ညီမေလးရဲ႕....

ငါနဲ႔ စကားေျပာတိုင္း...ေျခဖ်ားလက္ဖ်ားေတြ ေအးစက္လာတယ္ဆိုတဲ႔...ညီမေလးကိုလြမ္းတယ္...

ငါဘာေျပာေျပာ နားေထာင္ေပးတတ္တဲ႔ ညီမေလးရဲ႕ ရယ္သံလြင္လြင္ေလးကို လြမ္းတယ္...

ငါေပ်ာ္ရင္ ျပီးတာပါပဲ ဆိုတဲ႔ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ႔ ညီမေလးစိတ္ကို လြမ္းတယ္....

ငါစိတ္ညစ္ေနရင္ ေျပရာေျပေၾကာင္းေျပာေပးတတ္တဲ႔....

ငါ႔ကို အျမဲ အေကာင္းျမင္တတ္တဲ႔...

ငါ႔ရဲ႕စိတ္ကူးေတြက အျမဲေကာင္းတာပဲလို႔...ငါေက်နပ္ေအာင္ ႏွစ္သိမ္႔တတ္တဲ႔...

ငါ႔မ်က္ႏွာပံုဆိုးပန္းဆိုးကို မူးတာေတာင္ လွလွေလး မူးတတ္တယ္လို႔ ညာေျပာတတ္တဲ႔...

ညီမေလးကို ငါလြမ္းေနရျပီ...ညီမေလးရယ္......။ ။


သူ စင္ ၾကယ္