ဘယ္ဘက္ရင္အံုတစ္ခုအေၾကာင္းေရးထားတဲ႔ ကဗ်ာ....

အလြမ္းေတြ ေသြ႔ေျခာက္အက္ကြဲလို႔ ေဝဝဲ...
ဘယ္ဘက္ရင္အံုကို ထိုးတဲ႔ ဓါးတစ္လက္ဟာ...
ငါ႔နတ္သမီး ပံုျပင္ထဲက မင္းေပါ႔....

အဝါေရာင္အဆိပ္ေတြ သုတ္လိမ္းထားတဲ႔....
ရယ္သံလိုလို ေျခသံခပ္ျပင္းျပင္း...
ဟင္းလင္းျပင္ငါ႔ရင္ခြင္ကို တလွမ္းခ်င္း...

တစ္ကိုယ္ေတာ္ဘဝကေန...အထီးက်န္
နန္းက်ဘုရင္လို...တိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္
အရိပ္...အရိပ္ေတြရယ္...ျပဳစား...
ဆုပ္ကိုင္စရာ ဘာမ်ားရွိႏိုင္အံုးမလဲကြယ္...

တရားမစီရင္ခင္က...
ခ်စ္တယ္လို႔ ေျပာတဲ႔စကား...
နားၾကားမ်ား မွားခဲ႔ေလေရာ႔သလား...
(အၾကိမ္ၾကိမ္အခါခါ ငါၾကားေနလို႔ပါ....)

ကန္းေနတဲ႔ လက္အစံုနဲ႔...
ကမ္းေျခမရွိတဲ႔ ဘယ္ဘက္ရင္အံု...
သိရဲ႕သားနဲ႔ ...ေရမီးမစံုခဲ႔ဘူး....

မွား
ျပီး
ရင္း
မွား
မွားမွန္းသိသားနဲ႔...
ေခါင္းမာတဲ႔ ေလေျပဟာ...ငါပါ...
အခ်စ္အေၾကာင္းမပါပဲနဲ႔...ကဗ်ာမေရးတတ္ေတာ႔တာ...
ငါ
ညံ႕
လို႔
ပါ
ခ်စ္
သူ
.
.
.
။

သူစင္ၾကယ္