မိုးစက္ျဖဴျဖဴ...အလြမ္းဂူ

မိုးစက္ျဖဴျဖဴ...အလြမ္းဂူမွာ
ေရႊအိုေရာင္အလြမ္းေတြ ခင္းက်င္းထားတယ္...
ခရမ္းေရာင္ အခ်စ္ေတြ ျပသထားတယ္....

မိုးစက္ျဖဴျဖဴ...အလြမ္းဂူဟာ
အတၱနဲ႔ မ်က္ရည္ကို ဆတူေရာစပ္...
အဖိုးမျဖတ္ႏိုင္တဲ႔ ဝင္သက္ထြက္သက္တိုင္း...
ေသြးျခည္ဥတဲ႔ ႏွလံုးသားတံတိုင္းမွာ...
ေက်ာခိုင္းကာဆြဲတဲ႔ ပံုတူပန္းခ်ီကားျဖစ္တယ္....

မိုးစက္ျဖဴျဖဴ...အလြမ္းဂူမွာ
ေနလၾကယ္ျပာ နကၡတ္တာရာေတြမရွိဘူး...
မာနသိကၡာ ေငြေၾကးအာဏာေတြမရွိဘူး....
အလြမ္းတေငြ႔ေငြ႔ တေျမ႕ေျမ႕ေလာင္ကၽြမ္းေနတဲ႔
ဖေယာင္းတိုင္တစ္ေခ်ာင္းလို လူတစ္ေယာက္ရွိတယ္...

မိုးစက္ျဖဴျဖဴ...အလြမ္းဂူဟာ
အလြမ္းေတြနဲ႔ ရုပ္လံုးၾကြေနတဲ႔ ကမာၻခံုးခံုးတစ္ခုျဖစ္တယ္...
ခ်စ္သူအန္ထုတ္တဲ႔ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာတရားကို...
ျမတ္ႏိုးယုယစြာ Recycle ျပန္လုပ္... အလြမ္းကဗ်ာေတြထုတ္တဲ႔...
စက္မဟုတ္တဲ႔ စိတ္ရုပ္လူသားျဖစ္တယ္...

မိုးစက္ျဖဴျဖဴ...အလြမ္းဂူဟာ
ရွင္သန္ျခင္းနဲ႔ ေသျခင္းတရား ႏွစ္ပင္လိမ္ထားတဲ႔ ၾကိဳးတစ္ေခ်ာင္း ျဖစ္တယ္...
အမုန္းကို ေလမွာခြင္း... အခ်စ္ကို ရင္မွာထြင္းတဲ႔ ပန္းပုဆရာျဖစ္တယ္...

ေမွာ္မဝင္ေပမယ္႔ ေတာ္ဝင္တဲ႔ အလြမ္းဂူ...
လူမသိ သူမသိ ခ်စ္သူမသိတဲ႔ အလြမ္းဂူ...

အခ်စ္အတြက္ အခ်စ္ကို ယဇ္ပူေဇာ္လို႔...
အျပစ္နဲ႔ အျပစ္ကို အျဖစ္အပ်က္အသစ္လို မွတ္ယူလို႔...

အဲဒီ မိုးစက္ျဖဴျဖဴ...အလြမ္းဂူဟာ...
အလြမ္းမီးေတာက္ေတြနဲ႔ ခရီးေရာက္ေနတဲ႔ ဘဝခရီးသည္တို႔ နားခိုရာ...
စၾကဝဠာတစ္ခုပမာ...ခ်စ္တတ္သူရဲ႕ ဘယ္ဘက္ရင္အံုမွာ....။ ။




သူစင္ၾကယ္

(3.10.10) 3:02 AM